به نقل از «عصر ایران»

یک عکس اشتباه از زمین !

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۹۲۴۱

در حالی که عکس‌های «تلسکوپ فضایی جیمز وب» از اعماق فضا واضح و خیره‌کننده هستند، «آژانس فضایی اروپا» یک نمای ماهواره‌ای مبهم را از زمین منتشر کرده است که رنگ‌های آن اشتباه به نظر می‌آیند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، در زمانی که بشریت تجهیزاتی را برای تهیه کردن تصاویر تقریبا واضح از کیهان دارد، عکس جدید «آژانس فضایی اروپا» از زمین بسیار جالب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این عکس تار است، رنگ‌های آن اشتباه به نظر می‌رسند، سیاره در مرکز قرار ندارد، نیمی از کل سیاره در سایه است و اگر بخواهیم صادقانه بگوییم، به نظر می‌رسد که شخصی در اوایل سال ۲۰۰۰ آن را با تلفن تاشو گرفته است.

بخشی از جذابیت عکس مورد نظر این است که براساس گفته آژانس فضایی اروپا، با دوربینی به اندازه لبه یک سکه روی ماهواره‌ای که از سه جعبه بسیار مینیاتوری ساخته شده، گرفته شده است. این ماهواره «TRISAT-R» نام دارد و به گفته «ایزتوک کرامبرگر»(Iztok Kramberger) مدیر پروژه این ماموریت، دوربین کوچک با اندازه کمتر از دو میلی‌متر مکعب از یک جرم با ابعاد تقریبا یک تریلیون کیلومتر مکعب که سیاره زیبای ماست، از هزاران کیلومتر دورتر عکس گرفت.

عکس جدید «آژانس فضایی اروپا» از زمین

این قاب نه تنها نشان می‌دهد بشر چگونه به نقطه‌ای رسیده است که یک دوربین کوچک‌تر از ناخن می‌تواند ۶۰۰۰ کیلومتر به سمت بالا پرواز کند و عکسی را از کل جهان ما بگیرد، بلکه نشان می‌دهد این یک عکس واقعی است.

در مقابل، پیچیدگی‌های فروسرخ «تلسکوپ فضایی جیمز وب»، لایه‌ای از فاصله را بین ما و کهکشان‌هایی اضافه می‌کند که آنها را به تصویر می‌کشد. وضوح پرتره زمین معروف به «مرمر آبی» که در ماموریت «آپولو ۱۷» ثبت شد، باورنکردنی است اما می‌تواند صحنه را کمی سورئال کند.

اگر تعجب کرده‌اید که چرا TRISAT-R این عکس را گرفته، باید گفت این ماهواره که دومین ماموریت اسلوونی است، در سال ۲۰۲۲ به مدار میانی زمین پرواز کرد و محموله‌های تشخیص تشعشع و دستگاه‌های تصویربرداری را به همراه برد. هدف TRISAT-R اساسا کمک کردن به دانشمندان برای مطالعه کردن آن چیزی است که در بخش‌هایی از جو زمین به نام «کمربندهای تشعشعی ون آلن»(Van Allen Radiation Belts) می‌گذرد.

کمربندهای تشعشعی ون آلن، مناطقی در پوسته خارجی سیاره ما هستند که از ذرات باردار زیادی میزبانی می‌کنند. کمربند بیرونی، ذراتی را که از خورشید منشا می‌گیرند، در خود نگه می‌دارد. این در حالی است که کمربند داخلی دارای ذرات ناشی از پرتوهای کیهانی است که تقریبا با سرعت نور در فضا حرکت می‌کنند. آژانس فضایی اروپا می‌گوید که مسیر TRISAT-R از میان کمربند داخلی و همچنین از قلب یونوسفر زمین عبور می‌کند. تعداد زیادی ذرات باردار نیز در اطراف وجود دارند.

عکس معروف به «مرمر آبی» که در هفتم دسامبر ۱۹۷۲ توسط خدمه ماموریت «آپولو ۱۷» گرفته شد

دانشمندان علاوه بر محموله‌های تشخیص تشعشع که این مناطق فوق بارور اطراف زمین را مطالعه می‌کنند، TRISAT-R را به دوربین‌هایی نیز مجهز کردند. گروه TRISAT-R در کنار ماهواره، دوربین‌های فوق‌العاده کوچکی را فرستادند که با لنزهای شیشه‌ای بوروسیلیکات شفاف ساخته شده‌اند. لنزها مستقیما روی حسگرهای تصویر ۳۲۰x۳۲۰  پیکسل نصب شده‌اند. اینجاست که به نمای معیوب اما شگفت‌انگیز می‌رسیم.

کرامبرگر گفت: عکس حاصل از زمین وضوح بسیار پایینی دارد زیرا این دوربین‌های بسیار کوچک برای تصویربرداری زمینی در نظر گرفته نشده بودند. به علاوه، این ماهواره از «مغناطیس‌کننده‌های»(Magnetorquer) نسبتا ضعیفی استفاده می‌کند که به میدان مغناطیسی زمین فشار می‌آورند. بنابراین، دستیابی به جهت دقیق دشوار است.

کرامبرگر توضیح داد که علاقه اصلی گروه در رابطه با تصویربرداری، ثبت کردن نمونه‌هایی از به اصطلاح «اثر خورشید سیاه»(Black Sun effect) بود. این اثر زمانی اتفاق می‌افتد که اشباع بیش از اندازه پیکسل‌ها در یک عکس می‌تواند باعث شود که مناطق بسیار روشن، تاریک به نظر برسند.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: زمین تصاویر آپولو آژانس فضایی اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۹۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فو فایتر؛ چشم تیزبین پنتاگون در مدار زمین برای ردیابی موشک‌ها

آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهواره‌های دفاع موشکی پروژه فو فایتر (FOO Fighter) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش ۴۱۴ میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه «کنترل آتش» سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.

به گزارش عصرایران، به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوری‌های مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب می‌کند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاح‌ها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آن‌ها هدایت می‌کند.

تحویل فو فایتر تا سال ۲۰۲۷

میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهواره‌ها را تا سه ماهه اول سال ۲۰۲۷ تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.

نمونه اولیه مجموعه ماهواره‌های فو فایتر دارای دوربین‌های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینه‌های جدید کنترل آتش است.

حسگرهای کنترل آتش، آن‌هایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگنده‌ها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.

این ماهواره‌ها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانه‌های موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیت‌های جهانی کنترل آتش است.

ماهواره‌های فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشک‌های ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشک‌های بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش می‌دهند.

در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهواره‌های فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشک‌های ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.

به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاش‌های کنترل آتش ارائه می‌کند که جدا از تلاش‌های جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آن‌ها است.

ماهواره‌هایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی

اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی ۲۰۲۳ فاش کرد که ماهواره‌های فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آن‌ها رسیدگی نمی‌کند، توسعه می‌یابد.

تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیت‌آمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش ۳ (Tranche ۳) و ترانش ۴ (Tranche ۴) مجموعه لایه ردیابی، ماهواره‌هایی که قرار نیست به ترتیب تا سال ۲۰۲۸ و ۲۰۳۰ پرتاب شوند، گنجانده می‌شود.

به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.

آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهواره‌های فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.

به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.